[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Związek harmonii z melodią jawi się szczególnie wyraźnie w improwizacji, gdzie melodia jest wyrazem wrażliwości, harmonia staje się płaszczyzną łączącą muzyka-solistę z resztą zespołu. Praktyka jazzowa używa szeregu skal, którymi posługuje się w improwizacji. 1. Skale pięciostopniowe: a) pentatonika bezpółtonowa (c – d – e – g – a ) nadaje się na akordy C, Ais, Des, Fmnj, itp. b) pentatonika półtonowa (c – des- f – g – as) dla akordów Cm lub c- d – fis – g – a dla akordów D/C c) pentatonika bluesowa (c – es -f -g -b) d) pentatoniki indyjskie: - c – e – fis – a – b - c – es – f – as – b - c -d – f- g – a
2. Skale sześciotonowe: a) bluesowa (c – es – f – fis – g – b) b) indyjskie: - c – des – e – fis – a – b - c – des – e – fis – as – b c) całotonowa (c -d -e – fis – gis – ais dla akordów C, D, E, Fis, Gis, Ais d) kombinowane: - c – dis – e – fis – g – ais dla akordów C lub Esm - c – des – e – fis – g – ais dla akordów C lub Ges
3. Skale siedmiostopniowe: a) jońska ( c- d – e – f – g – a – h) b) dorcka (c – d – es – f - g - a – b) c) frygijska (c – des – es – f – g – as – b) d) lidyjska (c – d – e – fis – g - a – h) e) miksolidyjska (c – d – e – f – g – a – b) f) eolska (c – d – es – f – g – as – b) g) lokrycka (c – des – es -f – ges – as – b) h) lidyjska zwiększona (c – d -e – fis – gis – a – h) i) lidyjska zmniejszona (c - d – es – fis – g – a – h) j) bluesowa (c – es – e – f – ges – g – b) k) major harmoniczny (c- d – e – f – g – as – h) l) minor harmoniczny (c – d -es – f -g – as – h) 4. Skale ośmiotonowe: a) zmniejszone: - c – d – es – f – ges – as – heses – ceses – dla akordu Co - c – des – es – e – fis – g – a – b dla C b) bluesowe: - c – d – es – e – f -g – a – b - c – d – es -f – ges – g – b - c – es -e -f -ges – g – a – b 5. Skale dziwięciotonowe: a) bluesowa (c – d – es – e – f – ges – g – a – b) b) inne 6. Skale o większej ilości dźwięków: a) dziesięciotonowe b) jedenastotonowe c) dwunastotonowe (serie) d) chromatyczna 7. Skale trychordalne i tetrychordalne 8. Skale systemu nietemperowanego. Oprócz dźwięków o ustalonej wysokości melodyka jazzu posługuje się dźwiękami “za niskimi lub “za wysokimi”, które na tle akordu stają się źródłem szczególnego napięcia podobnie jak często stosowane w jazzie glissanda i off-pitches (dźwięki o nieokreślonym co do wysokości początków). ... [ Pobierz całość w formacie PDF ] |